فرعون بی‌تفرعن
حمیدرضا واحدی
از سرزمین موسی و نیل آمده اما اسمش را محمد گذاشته‌اند. او هم اسم دخترش را مکه گذاشت تا این حلقه قطع نشود. مسلمان است ولی اهالی فوتبال فرعون صدایش می‌زنند.
مسلمانی متدین است اما از شیعه و سنی و مسیحی و یهودی به یک سان دستگیری می‌کند تا نمایند ی خوبی برای آئینش باشد.
آمده تا بر زیبایی‌های فوتبال اضافه کند و انحصار جهان دو قطبی مسی _ رونالدو را بشکند.
سقف فوتبال سرزمین نیل دو باشگاه الاهلی و الزمالک‌اند. یکی از دیرباز تحت مافیای پسران حسنی مبارک بوده و دیگری باشگاه چپ‌های عربی ست. اما فرعون قصهٔ ما بدون بازی در این دو باشگاه بزرگ و از یک تیم کوچک راهی سرزمین ساعت‌ها و بانک‌ها شد و به بازل سوئیس پیوست.
این پادشاه عربی به بازل و لندن و فلورانس و رم هم رفت اما باید جایی به آرامش می‌رسید، پس در شمال بریتانیا و بندر لیورپول لنگر انداخت و شد شاه‌ماهی ماهیگیران لیورپولی.
لیورپولی‌ها، معترض‌های فوتبال جزیره‌اند چیزی شبیه کاتالان‌ها در اسپانیا. آنها باور دارند که در جنگی نابرابر با تیم‌های لندنی و تیم‌های ثروتمند شهر صنعتی منچستر قرار دارند، آنها خود را پرچمدار فرهنگ و زبان اسکوسی می‌شمارند تا زبان انگلیسی و پرچم سه شیر. هرچند منچستری‌ها آن را خرده‌فرهنگی بیش نمی‌دانند.
در سال‌های دههٔ هشتاد میلادی سیاست سرمایه سالارانه خانم تاچر و شعار “مشت آهنین” او مردم بندر لیورپول را بیکار کرد درواقع سیاست‌های راست گرایانهٔ او مردم عمدتاً ماهیگیران بندر را بیکار کرده بود تا فقر و حس تبعیض در این شهر بیشتر موج بزند. مردم این شهر هم در سرود معروف “هیچ‌گاه تنها نخواهی ماند” بخش‌هایی در مذمت ملکه! اضافه کردند.
تازگی نیز سرودی ساخته‌اند با این مضمون که اگر تو به گل زدنت ادامه بدهی من هم مسلمان خواهم شد.
از همان قدیم که موهای بلند پسران به استعاره‌ای در باب مخالفت با قوانین سنتی و تبعیض رو به رشد در انگلیس تبدیل شده بود یک گروه موسیقی از بندر لیورپول دنیا را درنوردید، جان لنون و گروه بیتلز با لهجهٔ اسکوسی اعتراض شهر مورد تبعیض قرار گرفتهٔ انگلیس را فریاد می‌زد.
فرعون ژولیده و محبوب به چنین شهری پا گذاشته بود. باید اعتماد بندرنشینان و ماهی گیران را جلب می‌کرد. اگرچه از سرزمین دیکتاتورها و ژنرال‌ها می‌آمد، زیرکی و کیاست پطروس غالی و البرادعی و عمر موسی را با خود داشت و لطافت شعرهای نوبلیست سرزمینش یعنی نجیب محفوظ را.
آمده تا پادشاه جدید آنفیلد باشد و در قلمرو جرارد و کنی داگلیش و فاولر و یان راش حکومت کند.
وقتی طرفداران چلسی او را مسلمان داعشی بمب‌گذار صدا کردند در پاسخ به آنها و پس از گل زدن با نمایش یک حرکت یوگا آرامش خود را به رخ هواداران رقیب کشید. با همهٔ آرامشی که دارد حریفانی که مقهور خشم فرعون شده‌اند و با گل‌هایش شکست خورده‌اند او را فقط در قالب یک قاتل بالفطره می‌بینند.
فرعون هنوز راه درازی در پیش دارد اگرچه شهرتش دارد از اهرام ثلاثه فراتر می‌رود. او از زمین فوتبال توپ و دروازه را می‌شناسد تا حریف و داور و تماشاگر را. و میمیک دوست داشتنی‌اش تا سال‌ها می‌تواند در خاطرهٔ فوتبال بماند و او را به بخشی از جنون فوتبال بدل کند.
پیام بگذارید