
“پارسی” نهمین زبان پرکاربرد اینترنت
بر پایه آمار پایگاه W3Tech، «زبانِ پارسی» نهمین زبانِ پرکاربردِ اینترنت شد و در جایگاهی بالاتر از زبانهای چینی، ترکی و عربی ایستاد. همچنین هماکنون، پارسی، پس از ژاپنی، پرکاربردترین زبانِ آسیا در جهانِ اینترنت است.
در این ردهبندی انگلیسی با 1/53 درصد از اینترنت جهان، آلمانی با 3/6 درصد، روسی با 1/6 درصد، اسپانیایی با ۵ درصد، فرانسوی با 1/4 درصد، ژاپنی با 7/3 درصد، پرتغالی با 9/2 درصد، ایتالیایی با 4/2 درصد بالاتر از پارسی با ۲ درصد جای گرفتهاند. پایینتر از پارسی نیز ردههای ۱۰ تا ۲۰ را زبانهای لهستانی، چینی، فلاندی، ترکی، چکی، کرهای، عربی، ویتنامی، سوئدی، مجاری و یونانی ازآنِ خود کردهاند.
آنچه از این آمار به چشم میآید، یکهتازی زبان انگلیسی است؛ زبانی که بهتنهایی در بیش از نیمی از تارنماهای جهان به کار میرود. این یکهتازی چنان است که زبانهای ردههای ۲ تا ۱۰ ـ آلمانی، روسی، اسپانیایی، فرانسوی، ژاپنی، پرتغالی، ایتالیایی، پارسی و لهستانی ـ رویهمرفته تنها ۳۵ درصد از زبان تارنماهای جهان را ازآنِ خود کردهاند.
جایگاه زبان پارسی نیز در این آمار چشمگیر است و هرچند در این آمار تارنماهایی را که به زبان پارسیِ تاجیکیاند، گویا برای کاربرد دبیرهٔ سیریلیک بهجای دبیرهٔ پارسی، در شمار نیاوردهاند با همه این، پارسی بالاتر از زبانهای چینی (با بیش از ۱/۵ میلیارد تن گویشور)، عربی (با بیش ۳۰۰ میلیون تن گویشور و زبان رسمی ۲۵ کشور جهان) و ترکی ایستاده است.
پیشینه این پژوهش نیز نشان میدهد که در سال ۲۰۱۱ پارسی تنها ششدهم درصد اینترنت را از آن خود کرده بود که در این هفت سال، سهونیم برابر و به دو درصد رسیده است.
گفتنی است، در ویکیپدیا نیز، از میان ۲۹۲ زبان این دانشنامه، زبان پارسی با بیش از ۶۵۰ هزار مقاله، هفدهمین زبان پرکاربرد ویکیپدیا است و در ردهای بالاتر از زبانهایی همچون عربی، کرهای و ترکی جای دارد. در ویکیپدیا نیز زبان پارسی تاجیکی، ازبهرِ دگرسانی دبیره، در این آمار نیامده است.
گسترش زبان پارسی در اینترنت نهتنها نشانگر فراگیری گسترده و پویایی این زبان است که همچنین نشاندهندهٔ انبوه نویسندگان، دانشمندان، رسانهنگاران و کسانی است که به این زبان میاندیشند و مینویسند. نیز نشانگر گسترش تارنماهای پارسی، برنامهنویسی به این زبان و پیشرفت همه آن تواناییهایی است که پیونددار با اینترنت است.
پارسی، با پیشینه نوشتاری دستکم ۲۶۰۰ سال، از انگشتشمار زبانهای باستانی جهان به شمار میرود که بخشی بزرگ از میراث بشری از سنگنبشته داریوش بزرگ در بیستون (به پارسه) تا دینکرد (به پارسیگ) تا شاهنامهٔ فردوسی (به پارسی) به این زبان نوشته شدهاند. این زبان که روزگاری از بنگاله تا بوسنی گویشورانی فراوان داشت، زبان دیوانی امپراتوریهای بزرگی همچون هخامنشیان، ساسانیان، صفویان، گورکانیان هند، عثمانیان و … بوده است و امروزه نیز با بیش از ۱۳۰ میلیون تن گویشور در سراسر جهان، زبان رسمی کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان به شمار میرود.
پیام بگذارید